-
1 rozzłościć
(-szczę, -ścisz); imp; -ść; vt perf* * *pf.- oszczę -ościsz anger, irritate, vex, incense ( kogoś czymś sb with sth); rozzłościć kogoś make sb angry l. irritated, get sb's dander up.pf.get l. become angry l. irritated l. exasperated (na kogoś/coś with sb/sth); be l. become vexed l. incensed (na kogoś/coś at sb/sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozzłościć
-
2 rozzłoszcz|ony
Ⅰ pp ⇒ rozzłościć Ⅱ adj. angry (na kogoś at sb)- rozzłoszczony czyimś zachowaniem angry at sb’s behaviour- powiedzieć coś rozzłoszczonym głosem to say sth angrily- rzucić komuś rozzłoszczone spojrzenie to shoot sb an angry lookThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozzłoszcz|ony
-
3 rozzło|ścić
pf Ⅰ vt to make [sb] angry- jego upór go rozzłościł he was angry at his stubbornness- to go jeszcze bardziej rozzłościło this made him even more angry- długie oczekiwanie rozzłościło go he was angry at having to wait so longⅡ rozzłościć się to get angry (na kogoś at sb)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozzło|ścić
-
4 wście|c
pf — wście|kać impf (wścieknę, wściekniesz, wściekł, wściekli — wściekam) Ⅰ vi pot. (rozgniewać) to make [sb] mad pot.; to madden- wścieka mnie twoja opieszałość your laziness makes me madⅡ wściec się — wściekać się 1. (dostać wścieklizny) [zwierzę] to get rabies 2. pot. (rozzłościć się) to get mad pot. (na kogoś o coś at sb for sth)- wściekam się, kiedy czytam coś takiego it maddens me when I read things like that- kiedy mu o tym powiedziała, po prostu się wściekł when she told him about it, he just went mad a. ballistic pot.3. pot. (zwariować) to go crazy a. nuts pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wście|c
См. также в других словарях:
rozzłościć — dk VIa, rozzłościćzłoszczę, rozzłościćcisz, rozzłościćzłość, rozzłościćcił, rozzłościćzłoszczony «doprowadzić kogoś do złości; rozgniewać» Rozzłościć kogoś swoim zachowaniem. Długie oczekiwanie rozzłościło go. Upór dziecka rozzłościł go jeszcze… … Słownik języka polskiego
zeźlić — dk VIa, zeźlićźlę, zeźlićźlisz, zeźlićźlij, zeźlićźlił, zeźlićźlony pot. «rozgniewać, rozzłościć kogoś» Zeźliło go takie postępowanie. zeźlić się, pot. «wpaść w złość, rozgniewać się, rozzłościć się» Zeźlił się na kolegę … Słownik języka polskiego
rozsrożyć — dk VIb, rozsrożyćżę, rozsrożyćżysz, rozsrożyćsroż, rozsrożyćżył, rozsrożyćżony książk. «uczynić kogoś srogim, sroższym, doprowadzić kogoś do gniewu, do wściekłości; rozgniewać, rozzłościć» Upartym milczeniem rozsrożył go jeszcze bardziej.… … Słownik języka polskiego
rozwścieczyć — dk VIb, rozwścieczyćczę, rozwścieczyćczysz, rozwścieczyćwściecz, rozwścieczyćczył, rozwścieczyćczony «doprowadzić kogoś do wściekłości; rozzłościć, rozgniewać, rozwścieklić» Nieposłuszeństwo syna rozwścieczyło go. Rozwścieczony niepowodzeniem.… … Słownik języka polskiego
siebie — (D.), CMs. sobie, B. siebie a. się, N. sobą 1. «zaimek zwrotny, wskazujący na identyczność dopełnienia z podmiotem» Widział siebie w lustrze. Nie widzę siebie w tej roli. Nie dopuszczał nikogo do siebie. Nie dał robić z siebie pajaca. Bronił się… … Słownik języka polskiego
wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
złość — ż V, DCMs. złośćści, blm «stan irytacji, wzburzenia; gniew, pasja, wybuch gniewu; także: uczucie wrogości, urazy do kogoś» Bezsilna, głucha złość. Atak, paroksyzm złości. Napady złości. Błysk złości w czyichś oczach. Mieć, odczuwać złość do kogoś … Słownik języka polskiego
rozsierdzić — dk VIa, rozsierdzićdzę, rozsierdzićdzisz, rozsierdzićsierdź, rozsierdzićdził, rozsierdzićdzony rzad. rozsierdzać ndk I, rozsierdzićam, rozsierdzićasz, rozsierdzićają, rozsierdzićaj, rozsierdzićał, rozsierdzićany, książk. «doprowadzić kogoś do… … Słownik języka polskiego
zezłościć — dk VIa, zezłościćzłoszczę, zezłościćcisz, zezłościćzłość, zezłościćcił, zezłościćzłoszczony «doprowadzić do złości, rozgniewać, rozzłościć» Zezłościło ją postępowanie koleżanek. zezłościć się «wpaść w złość, rozzłościć się» Zezłościć się na kogoś … Słownik języka polskiego
płachta — pot. Działać, podziałać na kogoś jak, niczym (czerwona) płachta na byka «drażnić, rozdrażnić kogoś, złościć, rozzłościć, doprowadzać, doprowadzić kogoś do gniewu»: Wiedziałem, że nigdy nie zostanę ani dobrym referentem, ani głównym księgowym.… … Słownik frazeologiczny
